ขวาก้าวนำซ้ายตามตั้งสติ
มองไกลในกรอบสมาธิ
ช่างชวนชื่นเปรมปิดิ์ศิรวาท
ชายหนุ่มและหญิงสาวต่างกำลังยืนพิงผนังห้องด้วยต้องการยึดมั่น ประคับประคองอารมณ์ของตน อยู่เคียงข้างชั้นวางหนังสือประเภทกวีนิพนธ์ มือทั้งสองของแต่ละคนและแต่ละข้างต่างถูกแบ่งหน้าที่กันอย่างชัดเจน มือซ้ายคอยพยุงยึดหนังสือไว้ในอุ้งมือและเปิดอ่านอย่างถนอม ส่วนนิ้วชี้บนมือขวานั้นก็กำลังสอดคั่นอยู่ที่หน้าต่อไปที่ยังอ่านไม่ถึง โดยสีหน้าของทุกคนนั้นดูคล้ายกำลังตีความกวีบทที่ตนกำลังอ่านอย่างละเอียดลออและพิเคราะห์ให้ได้ทั้งรสความ รสคำอย่างละเมียด
กกกสองบาทคิดขึ้นขี่..........สี่บาท
อาจควบเพชฌฆาตร...........เขื่องเขี้ยว
มาดหมายยึดอำนาจ...........ชาติพยัคฆ์
บ่ยั่นความกราดเกรี้ยว.........กร่างกล้าท้าฟัน
กกกกสองสัตว์ประหัตห้าว....เหี้ยมหาญ
จวบพลบจบรัตติกาล...........ศศิแจ้ง
สี่บาทพลาดเกียรติขาล........คนข่ม
สองบาทขยับแข้ง..............ขนาบข้างร่างพยัคฆ์
กกกสี่บาทประมาทแม้........เพียงนิด
เคืองขุ่นคอยครุ่นคิด..........เกียรติกู้
หมายมาดฆาตรชีวิต..........คนขี่
รอเมื่อมันเสียรู้.................ปลิดสิ้นวิญญาณ์
กกกสนุกนึกสำนึกได้........สายเกิน
สองบาทองอาจเพลิน........ยากย้อน
ทางใดกลับลงเดิน............ด้วยบาท ตนเฮย
หากพลาดอาจเดือดร้อน.....มอดม้วยมรณา
กกกสี่บาทยังรู้พลาด.........พลั้งผิด
คนจึ่งควรพินิจ................ถี่ถ้วน
ประสงค์กระทำกิจ-..........การสรรพ
ตรองไตร่ทุกเรื่องล้วน.......ผ่อนร้ายกลายเบา
________________________________________________
ครั้งหนึ่งได้อ่านเรื่อง "คนขี่เสือ" ที่จิตร ภูมิศักดิ์ได้ถอดความไว้ หนังสือเล่มนี้ได้อ่านจากคำแนะนำและการสรรหามาให้ถึงที่ของพี่เลี้ยงที่ผมรักที่สุด หนังสือเล่มนี้จึงมีทั้งคุณค่าจากทางจิตใจและเพิ่มปัญญาให้ได้เรียนรู้ชีวิตมากขึ้น ขอบคุณสำหรับความหวังดีนี้จริง รักและคิดถึงพี่เลี้ยงคนนั้นจนถึงทุกวันนี้