ผู้ชนะสิบทิศ

...ดุ่มเดินด้วยสงบสง่างาม
ขวาก้าวนำซ้ายตามตั้งสติ
มองไกลในกรอบสมาธิ
ช่างชวนชื่นเปรมปิดิ์ศิรวาท

...หมู่มารมุ่งร้ายอยู่รายรอบ

เพ่งพิศดำริชอบประดุจปราชญ์

ละไว้เว้นวางทางพินาศ

ตามรอยเบื้องบาทพระศาสดา

...ดั่งอรุณเรืองรองของวันใหม่

กาสาวพัตรห่มใจใครถ้วนหน้า

เพียงรอยบิณฑบาทย่ำมา

สร้างรอยแห่งศรัทธาตามย่ำไป

...จึงเปรียบประหนึ่งผู้ชนะ

แม้ว่าจะสักกี่ทางที่ย่างใกล้

ต่างเคารพนบน้อมเพรียบพร้อมใจ

สักการะกราบไหว้ในบัดดล

____________________________________________________

๒ พ.ค. ๕๐ - ตีสองสิบหก

คนขี่เสือ

กกกสองบาทคิดขึ้นขี่..........สี่บาท
อาจควบเพชฌฆาตร...........เขื่องเขี้ยว
มาดหมายยึดอำนาจ...........ชาติพยัคฆ์
บ่ยั่นความกราดเกรี้ยว.........กร่างกล้าท้าฟัน

กกกกสองสัตว์ประหัตห้าว....เหี้ยมหาญ
จวบพลบจบรัตติกาล...........ศศิแจ้ง
สี่บาทพลาดเกียรติขาล........คนข่ม
สองบาทขยับแข้ง..............ขนาบข้างร่างพยัคฆ์

กกกสี่บาทประมาทแม้........เพียงนิด
เคืองขุ่นคอยครุ่นคิด..........เกียรติกู้
หมายมาดฆาตรชีวิต..........คนขี่
รอเมื่อมันเสียรู้.................ปลิดสิ้นวิญญาณ์

กกกสนุกนึกสำนึกได้........สายเกิน
สองบาทองอาจเพลิน........ยากย้อน
ทางใดกลับลงเดิน............ด้วยบาท ตนเฮย
หากพลาดอาจเดือดร้อน.....มอดม้วยมรณา

กกกสี่บาทยังรู้พลาด.........พลั้งผิด
คนจึ่งควรพินิจ................ถี่ถ้วน
ประสงค์กระทำกิจ-..........การสรรพ
ตรองไตร่ทุกเรื่องล้วน.......ผ่อนร้ายกลายเบา

________________________________________________

ครั้งหนึ่งได้อ่านเรื่อง "คนขี่เสือ" ที่จิตร ภูมิศักดิ์ได้ถอดความไว้ หนังสือเล่มนี้ได้อ่านจากคำแนะนำและการสรรหามาให้ถึงที่ของพี่เลี้ยงที่ผมรักที่สุด หนังสือเล่มนี้จึงมีทั้งคุณค่าจากทางจิตใจและเพิ่มปัญญาให้ได้เรียนรู้ชีวิตมากขึ้น ขอบคุณสำหรับความหวังดีนี้จริง รักและคิดถึงพี่เลี้ยงคนนั้นจนถึงทุกวันนี้